ΠΑΛΕΜΑ

παλεύω μα είμαι εγώ ο χαμένος 

και μού πάνε όλα στραβά

τα δίνω όλα για να νικήσω

όμως τα χάνω στη μοιρασιά

μα δε  με νοιάζει άμα πονέσω

δε με πειράζει να λαβωθώ

θέλω μονάχα τις δάφνες να δρέψω

θέλω στο τέλος να μη νικηθώ!

μέθεξη

αξίζει να ζεις για το απρόσμενο, για την κάθε στιγμή που φέρνει λύπες και χαρές,είν' η ζωή μια τρέλα άπειρη κι αλοίμονο σ' αυτόν που μυαλωμένα τη μετρήσει
αξίζει να χάνεις και να κερδίζεις, να στέκεσαι όρθιος στα χτυπήματα και να μη σταματάς ποτέ να ψάχνεις, κατι θα βρείς πιο πάνω από σένα και θα κινήσεις να το κατακτήσεις
να βουτάς μέσα στη θάλασσα του αβέβαιου, να κολυμπάς και στη γαλήνη  και στη φουρτούνα, ν' αφήνεις το ρέμα να σε πηγαίνει σε νέες εμπειρίες μα να ξέρεις πάντα κατά πού να πορεύτεις
άγρυπνη νά 'ναι η ψυχή σου, στρατευμένη να κάνει πάντα το καλό, κάθε στιγμή σε κάθε τόπο, ακόμα κι όταν σε πονούν κι όταν δέχεσαι άδικες επιθέσεις, πιο πολύ να πεισματώνεις και να ζητάς το δίκιο
ζήσε το κάθετι που σου συμβαίνει, μην του γυρνάς την πλάτη, κάτι θα μάθεις απ΄αυτό, ένα νέο όπλο θ΄αποκτήσεις, για νά ΄σαι πιο δυνατός στον ασταμάτητο αγώνα

κι άμα στο τελικό μέτρημα βγεις εσύ χαμένος, χάρισε στους φρόνιμους τη ξέπνοη νίκη και κράτα βαθιά μέσα σου, αληθινό έπαθλο, το φλόγερό σου πνεύμα